Op de zoveelste online bijeenkomst werd onlangs de cultuurcoach als een duizendpoot omschreven. Als degene die méér dan één beste beentje voortzet, goed om zich heen kijkt en fijn ontwikkelde voelsprieten ontwikkeld voor mensen, hun omgeving en hun organisatie. Niet onterecht, maar de vergelijking met een spin is een betere. In een zelf gesponnen netwerk legt de cultuurcoach ragfijne verbindingen in de samenleving. Soms door die ene persoon te vangen voor een nog vaag idee. Dan weer door andermans volprezen projecten elders te presenteren aan groepen mensen die er makkelijk zélf hun voordeel mee kunnen doen. Alleen door deze dwarsverbanden ontstaat een sluitend web. De vangst? Een inclusieve en creatieve samenleving.
...