Candy Jacobs

Candy Jacobs

“Toen ik in de brugklas zat, zag ik op school iemand lopen met een wijde, baggy broek. Dat wilde ik ook dus ben ik samen met mijn moeder zo’n broek gaan kopen. Mijn moeder vond dat bij mijn nieuwe broek een skateboard hoorde. Er lag een skateboard van mijn oudere broer in de schuur en voordat ik het wist stond ik met mijn nieuwe outfit én het skateboard in het skatepark bij Sporthal Gulick in Tegelen.


Er waren daar allemaal mensen die anders waren dan de mensen uit mijn klas. Ik was altijd al een buitenbeentje en op de skatebaan zag ik voor het eerst dat er ook andere buitenbeentjes waren. De één spoot graffiti, de ander bouwde ramps en ik begon met het oefenen van tricks op mijn skateboard. Iedereen was creatief bezig en niets was goed of fout. Voor het eerst had ik een plek gevonden waar ik, tussen andere mensen, helemaal mezelf kon zijn.

In die tijd was er nog geen YouTube dus ik leerde skaten door het kijken naar anderen. Je leerde van elkaar en probeerde samen nieuwe tricks. Ik ging steeds vaker naar het Blender skatepark en in die tijd was er ook een Blender skateshop in het centrum van Venlo. Daar verkochten ze videobanden en DVD’s met skatefilms. De eigenaar van de skateshop raadde me op een gegeven moment een DVD aan waarop Elissa Steamer te zien was. Dat was de eerste keer dat ik een ander meisje zag skateboarden. Ik denk dat ik die DVD wel honderd keer heb gezien. Toen ik zestien was kwam er iemand naar me toe in het skatepark. Hij zei dat hij me gratis kleding zou geven als ik een jaar later nog steeds zou skaten. Ik geloofde er niets van, maar een jaar later kwam hij inderdaad terug met een berg kleding. Hij werd mijn eerste sponsor en nam me mee naar de Europese Kampioenschappen in Bazel. Ik werd daar achtste en won honderd euro. Dat was het moment waarop ik besefte dat ik beter was dan anderen én dat ik geld kon verdienen met skateboarden.

Inmiddels ben ik dertig en vele jaren van oefenen, wedstrijden en titels verder. In 2020 zou skateboarden voor het eerst een Olympische sport zijn en zou ik de Nederlandse dames vertegenwoordigen in Tokio. Ik heb jaren naar de Olympische Spelen toegewerkt maar helaas is alles afgelast vanwege het coronavirus*. Op dit moment focus ik me daarom op mijn eigen skatepark. In 2009 sloten zowel het Blender skatepark als de Blender skateshop in Venlo. Een groot deel van mijn vrienden stopte daarom met skaten en zelf moest ik naar Nijmegen of Eindhoven om te trainen. Al sinds die tijd ben ik in gesprek met de gemeente en allerlei andere instanties, in de hoop een nieuw skatepark te realiseren in Venlo.

Vorig jaar, tien jaar na de sluiting van Blender, opende eindelijk een nieuwe skateplek in Venlo. Assist Jeugdwerk bood me een deel van hun loods aan de Kraanvogelstraat aan, die ik samen met mijn ouders en een groep vrienden heb ingericht tot skatehal. De situatie is niet optimaal, omdat we geen eigenaar zijn van de plek. Dat beperkt me in de mogelijkheden om uit te breiden op de manier die ik voor ogen heb. In de toekomst wil ik een plek realiseren waar ruimte is voor skateboarden maar ook voor andere straatculturen als hiphop en graffiti. Ik ben opgeleid tot jongerenwerker en weet, uit professionele én uit persoonlijke ervaring, hoe belangrijk het is om als jongere een plek te hebben waar je je helemaal vrij voelt. Voor mij was het Blender skatepark een veilig, tweede thuis waar ik naast skateboarden ook heb geleerd om door te zetten, samen te werken en trots te zijn op mezelf. Die lessen wil ik andere jongeren graag meegeven, op een plek met een plan voor de lange termijn.”

* Op 21 juli 2021, 4 dagen voordat Candy alsnog Nederland skatend zou vertegenwoordigen op de uitgestelde Olympische Spelen werd ze zelf positief getest op Covid-19 en uitgesloten van wedstrijddeelname.