Jeroen Sanders

Jeroen Sanders

“In 1973 zette ik mijn eerste stappen bij Leolux. In die jaren liep ook Luud Backes rond in het bedrijf. Hij had gewerkt bij van Spijk, een uitgeverij van kunstboeken. Luud wist hoe het kunstwereldje werkte en ik was de marketingman van het stel. We waren allebei jong, ambitieus en er was meteen een bijzondere klik tussen ons. Het bedrijf overleefde een pittige recessie en begin jaren tachtig vonden we met Leolux steeds meer een eigen stijl. Inmiddels was ik mede-eigenaar van het bedrijf geworden. We kregen in die tijd het idee om onze meubels met kunstwerken te gaan combineren. In de jaren tachtig hadden de meeste mensen geen originele kunst in huis. Thuis had je posters van bekende werken aan de muur en bij je ouders hing het huilende zigeunerjongetje. Ik vond, en vind nog steeds, dat kunst niet in een museum hoorde, maar thuis aan de muur. De grote Hollandse meesters maakten hun werken ook niet om in het museum te hangen. In de showrooms van Leolux, naast onze meubels, hingen we werken van bekende kunstenaars op. We organiseerden openingen, exposities en borrels maar er werd nauwelijks iets verkocht. We besloten toen hetzelfde te proberen maar dan met lokale kunstenaars. Dit deden we voor het eerst in Eindhoven met werk van onder andere Clemens Briel. Later probeerden we hetzelfde met werk van Sjer Jacobs. Dit bleek precies waar ons publiek aan toe was: origineel werk maar wel betaalbaar. Na deze ontdekking werkte Leolux meer en meer samen met autonome kunstenaars. Niet alleen in de showrooms maar in elke stap van het ontwerpproces van onze meubels. We vroegen kunstenaars om mee te denken over bijvoorbeeld het kleurenpallet van een nieuwe collectie. Ze keken met hele andere ogen naar onze ontwerpen waardoor er nieuwe invalshoeken ontstonden. Da Vinci zei ooit: ‘Kunst is een hogere vorm van kennis die rust op de schouders van het ambacht.’ Leolux staat in die zin voor het vakmanschap en kunst is de grotere gedachte daarachter. Ik geloof dat de combinatie van autonome kunst met commercieel design Leolux heeft gemaakt tot het merk dat het vandaag de dag is. Ik ben nu zeventig en ben hier en daar wat stapjes terug aan het doen. Ik heb vier kinderen en een van hen is nu mede-eigenaar van Leolux. Natuurlijk praat ik veel met hem over de zaak. Ik adviseer hem, gevraagd en soms ook ongevraagd. Vanwege mijn werk voor Leolux ben ik een aantal jaar geleden toegetreden tot het stichtingsbestuur van Museum van Bommel van Dam. We bekijken of de afspraken met Gemeente Venlo op de juiste manier worden nagekomen en zien erop toe dat de collectie goed wordt beheerd. Ook hier draag ik binnenkort het stokje over aan iemand anders. Ik hoef me niet te vervelen hoor. Ik heb een landgoed gekocht waar ik bezig ben alle landbouwgrond terug te brengen tot natuurlandschap. De grond is nu gedeeltelijk bebost, je vindt er verschillende kunstwerken en het is opengesteld voor iedereen.”