Myrthe van Opstal

“Als jong meisje vertelde ik iedereen dat ik ballerina wilde worden. Ik had toen nog geen idee wat dat betekende. Ik volgde danslessen op de muziekschool in Venlo. Mijn broer en zussen gingen mee kijken en ook zij wilden dansen. Onze moeder nam ons mee naar dansvoorstellingen in Theater de Maaspoort en we keken er onze ogen uit. Toen ik de professionele dansers daar op het podium aan het werk zag wist ik het zeker: dit wil ik ook!

Ik werd aangenomen op de vooropleiding dans op het Valuascollege en daar kreeg mijn danscarrière de eerste serieuze vormen. Na het behalen van mijn diploma op het Valuascollege ging ik naar de Nationale Balletacademie in Amsterdam om extra aandacht aan mijn klassieke training te kunnen besteden. Daarna stapte ik over naar Codarts Rotterdam waar ik mijn bachelordiploma behaalde. Mijn droom was al die jaren om ooit bij het Nederlands Dans Theater, het NDT, te mogen dansen. Het NDT is wereldwijd de crème de la crème op het gebied van moderne dans. In 2010 kwam die droom uit. Wat ik als jong meisje zo graag wilde werd na zes audities eindelijk werkelijkheid.

Na de geboorte van onze dochter ben ik gaan werken als coördinator van de vooropleiding van de ArtEZ Dansacademie op het Valuascollege. Hier stuur ik een team aan van vaste en freelance docenten in de stijlen klassiek, modern, folklore, improvisatie en hiphop. Ook onderhoud ik het contact met het Valuascollege, ArtEZ, alle leerlingen, hun ouders en andere stakeholders.

Het valt me op dat steeds minder jonge mensen zich durven te committeren aan een dansopleiding. Het lijkt alsof er door het coronavirus nóg minder jongeren kiezen voor een carrière in de podiumkunsten. Mensen zijn op zoek naar zekerheid en veel mensen denken dat een kunstopleiding geen toekomstperspectief biedt. Ik ben het daar niet mee eens. Er is genoeg werk in de kunst- en cultuursector, alleen de route daarnaartoe is minder bekend dan in andere sectoren. Het mooie is dat je na een vooropleiding dans zowel een dans- als schooldiploma hebt. Van koers veranderen kan altijd nog.

De middelbare school is een hele speciale, vormende periode in iemands leven. Ik vind het belangrijk om leerlingen van onze vooropleiding een goede basis mee te geven voor een eventuele vervolgstap naar een dansacademie. Ik vind het nét zo belangrijk om leerlingen een mooie schooltijd mee te geven. Dansen is fantastisch en het is nóg mooier in een omgeving waar je je veilig, gezien en gehoord voelt. Een omgeving waarin je je kwetsbaar durft op te stellen. Hierbij vind ik het leerproces vaak net zo belangrijk als het eindresultaat, en dat leerproces is voor iedereen anders.

Je zou kunnen zeggen dat mijn leven bestaat uit twee delen. Het deel als danser en het deel ná dans. Als danser leefde ik heel erg in het moment. Dat is heerlijk maar ook heel vluchtig. Je bent in topvorm, de tijd vliegt voorbij en je weet dat wat je doet op een gegeven moment een andere vorm krijgt. Ik kan soms best jaloers zijn op muzikanten of op acteurs. Zij kunnen hun vak hun leven lang beoefenen en hebben alle ruimte en tijd voor verdieping. Dansers beleven na hun piekjaren vaak net als topsporters een overgang waarin zij verdieping vinden in iets anders.

Op dit moment dans ik niet. Ik haal veel voldoening uit mijn werk als coördinator van de vooropleiding. Daarnaast maak ik deel uit van het management van mijn broer en zus die tegenwoordig over de hele wereld voor gezelschappen choreografieën maken. Ik zit in de Raad van Toezicht van de Nederlandse Dansdagen en in de Raad van Bestuur van The Ruggeds, een professioneel breaking collectief. Ik studeer managementwetenschappen en wil binnenkort graag mijn master behalen. Ik vind het fijn om nog altijd actief te zijn in de kunst- en cultuursector, al is het nu in hele andere rol.”