Sophie Odenthal

Er werd massaal op gereageerd en de volgende dag vroeg Venlo Partners me om ook allerlei andere panden in de binnenstad te beschilderen. Zo ontstond uit een vervelende situatie toch iets moois. Het was fijn om daaraan te kunnen bijdragen.

Een jaar eerder had ik de opleiding Industrial Product Design afgerond op de Fontys Hogeschool in Venlo. Ik wilde graag naar de kunstacademie maar mensen in mijn omgeving zeiden dat dat niet zo verstandig was. Ik was goed in bètavakken dus dacht ik een mooie mix te vinden tussen technisch en creatief als ik de richting van industriële vormgeving zou kiezen. Achteraf gezien heb ik veel geleerd tijdens mijn studie, vooral tijdens stages. Toch denk ik niet dat ik iets met mijn studie ga doen in de toekomst. Creatief zijn om uiteindelijk massaal te kunnen produceren past niet bij me. Ik ben naast mijn studie altijd blijven tekenen en schilderen. Als ik vrij werk maak voel ik me ook echt helemaal vrij en dat vind ik heerlijk. Ik verlies de tijd en kan helemaal opgaan in mijn werk.

Na mijn studie wist ik niet zo goed wat ik wilde. Het laatste jaar van mijn studie vond ik vreselijk en ik was helemaal op van het harde werken. Ik ging werken bij een koffiezaak in het centrum van Venlo. Eenvoudig werk maar in een heel fijn team en met veel ruimte voor creativiteit. Ik leefde helemaal op en voel weer nieuwe, creatieve energie. Ik de periode dat ik bij de koffiezaak werkte ben ik begonnen met tatoeëren. Ik vond tatoeëren altijd al interessant en ik oefende wel eens op mandarijnen en sinaasappelen. Per toeval kwam ik uit bij een tattooshop in Roermond, waar ik sinds een tijdje leerling ben. Tatoeëren is heel bijzonder omdat je een blijvend kunstwerk maakt op iemands lichaam. Je hebt veel vrijheid en kunt echt een eigen stijl ontwikkelen. Ik werk graag met dunne lijnen en lichte schaduwen.

Ik ben erg gehecht aan mijn vrijheid dus ik zie mezelf over een paar jaar geen eigen tattooshop hebben. Dat is een hele grote verantwoordelijkheid. Het mooie aan tatoeëren is juist dat het overal kan. Ik wil graag reizen en nieuwe plekken en culturen ontdekken. Ik wil ook graag leren over de tradities van tatoeëren in andere delen van de wereld. Als ik onderweg dan een plek tegenkom die bevalt, wil ik daar een tijdje wonen en werken. Er staan nog een heleboel landen op mijn wensenlijstje. Mijn opa en oma komen uit Indonesië en daar wil ik heel graag naartoe. Via via ben ik laatst in contact gekomen met een neef van mijn opa. Hij is tweeëntachtig jaar oud en na een paar ontmoetingen vroeg hij me om samen met hem naar Indonesië te gaan om zijn familie te bezoeken. Ik zou hem tijdens die reis begeleiden maar eigenlijk zag ik het meer andersom: hij zou voor mij de perfecte begeleider zijn om het land waar mijn wortels liggen te leren kennen. Vanwege alle maatregelen rond het coronavirus kon onze reis helaas niet doorgaan. Ik hoop dat we de reis binnenkort alsnog kunnen maken.”